S

Sinagoga u Subotici po arhitektonskom rešenju spada u najlepše građevine secesije ovog podneblja. Sagrađena je 1902. godine u stilu mađarske secesije, po projektu Dežea Jakaba i Marcela Komora. Poseban izgled ovom hramu daju ukrasi, kako na fasadi tako i u unutrašnjosti, u kojima dominiraju vitraži. Iako velikim delom oštećeni, oni i danas čuvaju veštinu i lepotu rada na staklu majstora iz prošlih vremena. Organizacija „World monument watch“ je tri puta zaredom Sinagogu uvrštavala među sto najugroženijih spomeničkih objekata u svetu. Sinagoga je zaštićen spomenik kulture i uspomena na 4,000 subotičkih Jevreja prognanih i umorenih u fašističkim logorima u Drugom svetskom ratu.

Secesija je tipična za Suboticu. Želeći da lepotom nadmaše postojeći konvencionalni akademizam, bogati Subotičani su početkom 20. veka širom otvorili vrata novoj umetnosti i arhitekturi secesije. Svojevrsni pečat novom ruhu Subotice dali su arhitekte: Eden Lehner, Ferenc Rajhl, tandem Marcel Komor i Deže Jakab. Oni su Suboticu ukrasili cvetnom ornamentikom, narodnim motivima, kovanim gvožđem, bojom i keramikom. Arhitekte modernog doba danas kombinuju modernu arhitekturu s tradicijom. Zelena fontana u centru grada, izgrađena od čuvene Žolnai keramike 1985. godine, podseća na upečatljivu umetnost secesije.

Sarić Ivan (1876-1966.), poznati subotički sportista, koji se bavio biciklizmom, motorima i automobilima. Prvi je čovek sa naših prostora koji je poleteo 1910. godine, avionom koji je sam konstruisao. Sedište aviona od pruća je sačuvano i nalazi se u Muzeju vazduhoplovstva u Surčinu. Avion je napravio nakon što ga je po prvi put video u Parizu 1909. godine. 1917. je sagradio i model helikoptera koji je na probama pokazao odlične rezultate.

Spartak – Jovan Mikić (1914-1944.) bio je komandant Subotičkog partizanskog odreda i poznati jugoslovenski reprezentativac u atletici. U periodu od 1932. do 1939. bio je naš najbolji petobojac, desetobojac, skakač, bacač diska i kladiva. Poginuo je 10. oktobra 1944, na Dan oslobođenja Subotice, na subotičkoj železničkoj stanici, kada ga je usmrtio mađarski vojnik.

Senta (naselje u Subotici) je južni deo grada, između Senćanskog puta i Braće Radić, u okolini crkve Sv. Đurđa. Stari senćanski put protezao se od Senjaka (Puškinov trg) i preko senćanske kapije vodio u Sentu. Iako nikad nije asfaltiran, ovim letnjim zemljanim putem se i danas može stići u Sentu.

Stantić, Đuro, (1878-1918.) je prvi subotički sportista i svetski prvak i osvajač olimpijske medalje.

Spomen česma na Paliću, pred Velikom terasom, podignuta je 1912. godine u čast završetka izgradnje Velike terase u stilu secesije i Muzičkog paviljona. Spomen česma se i danas fantastično uklapa u ambijent palićkog šetališta.

Subotička filharmonija, osnovana 1908. godine, priredila je mnogobrojne koncerte sa umetnicima-solistima najvišeg svetskog ranga. Poslednjih decenija vrsni muzičari su otišli iz grada, te je Filharmonija bila prinuđena da svoju delatnost svede u skromnije okvire.

„Sunjok“ čarda je čarda u neverovatnom prirodnom ambijentu na obali Ludoškog jezera. Nudi riblje čorbe, riblje paprikaše i ostale specijalitete od ribe, kao i klasičnu kuhinju.